A letter from March 19th, 2021

İyi ki doğdun canım kankammmm diye başlamak isterdim cümleye ama maalesef kanka diye bir şey kalmadı aramızda. Aslında buraya ne yazacağımı dün gece ağlayarak planlamıştım ama şuan bütün düşüncelerim yok oldu. Birbirimizsiz tam 82. Günümüz. Ha tabi sen bunu okurken yaklaşık 6 ayı devirmiş olacağız. Daha önce de düşünmüştüm ne hissettiğimi sana yazmayı ama önemsemeyeceğin için boş ver dedim kendime. Ne hissettiğimi ne düşündüğümü nasıl kalbimin kırıldığını o gün ağlamaktan anlatmayı başaramadım. Ama en çokta sana kızmadığımı kırıldığımı anlamamayışın beni üzdü. Sevgili yapman ya da bana bunu 1 ay sonra söylemen değil asıl mesele ben sana verdiğim değerin karşılıklı olduğunu senin en yakının olduğumu sanmıştım buna üzüldüm. Her gün belki de hiç gerçekleşmeyecek ama yine de mükemmel olan hayaller kuruyordum seninle ilgili. Londra ya gidecektik beraber deli gibi alışveriş yapacaktık ortak kafe açacaktık sen survivora katılacaktın falan filan. Fazla büyütmüşüm aramızdaki ilişkiyi onu anladım. Kalbimdeki yerini büyük tutunca depremi de o kadar şiddetli oldu. Belki de şu an bunları okurken gülüp salak bu diyorsundur. Eğer sen benim tanıdığım Kağan olsaydın bunu demeyeceğinden ve okurken üzüleceğinden emin olurdum ama olamıyorum artık değiştin çünkü farklısın. 27 Aralıkta beni o kadar büyük bi boşluğa attın ki senden başka kimseye bu kadar şeffaf olmadığımı ne kadar yalnız olduğumu anladım. Son yazışmamızda son kelimelerimiz tamam olmuştu. Tamam dedim kendime de son 1 yılı unut dedim. Sana dair olan senin aldığın ya da ilgin olan her şeyi bir kutuya koyup kaldırdım o günün ertesi günü. Ama unutamadım. Mümkünmüş gibi bi de inandım seni tamamen hayatımdan çıkarabileceğime. O yüzden değiştirdim şarkı listemizin adını unutmak istediğim ama asla unutamayacağım için. Ve bir kere bile kendim açıp dinleyemedim onları. Denk gelince de tutamıyorum gözyaşlarımı çünkü. 3 aydır bilmem kaç defa rüyama girdin hep mutsuz sonla bitti onlar da gerçekte olduğu gibi. Şimdiye kadar kimseye ağlamadım ben. Babam mesela kızdırınca nefretimden ağlıyorum ama bu farklı. Bu çok başka işte sen de bunu anlamıyorsun. En çok değer verdiğim kişiler listem olsaydı emin ol en başlardaydın. Ama kötü olan şu beni en çok kıran kişiler listesinin başı da sensin. Her gün bekledim yazmanı kendime seni umursamadığımı söylesem de. Bir sürü şey değişti hayatımda bir sürü yeni şeyler yaptım bir sürü film dizi izledim bir sürü şarkı keşfettim ama sana bunları yazamadım. Direkt aklıma sen geldin hepsinde de. Şuan dinlediğim şarkı da diyor ki “istisnasız her an geçmişi özlüyorsan hadi durma ağla”. Ağlıyorum çünkü çok özledim ya. Lanet olsun seninle geçirdiğim her anı çok özledim Kağan. Ama biliyorum asla hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Çıktık bir kere birbirimizin hayatından. En azından seni çıkarmayı denedim çok. Yine de iyi ki doğdun bir zaman ki en yakınım. İyi ki seni tanıdım. Kısa da sürse beni çok farklı mutlu ettin. Her duyguyu yaşadım sayende. Sağol hayal ettiğim hiçbir şeyin gerçek olamayacak kadar güzel olduğunu bana gösterdiğin için. Teşekkürler… Bir Zamanlar ki Kruvasanın. 19.03.2021 Söyle, umutlar yine soldu mu? Sarhoşken verilen sözler gibi kaybolduk mu? Söyle, gerçekten seven oldu mu? Ellerimi sımsıkı tutarken, bırakman doğru mu? Söyle, çekinme benimle konuş Hatta, nefesinle içime doluş Gözüme bakıp söyle içimdeki deliye dokun Çünkü konuşamazsak hayat bak eziyet olur İkimize hiç bir zaman uzak durma Boşuna üzülüp, bana kurulup tuzak kurma Düşürme bu duruma bizi, yolumuzu kesip Umurumda değil inan gururumu rezil Etsen de inancımı kaybetmedim hiç Ellerini tutunca diyorum dans etmeliyiz Belki bütün hayatımı sana sarfetmeliyim Senden vazgeçemem hiç bir zaman affet meleğim Gel geride bırak, kötü anılarını Sarılıp tekrar hisset bana (bana, bana) Sen sevgiye inan, yeni anılarını düşün Söylemez hisler yalan Söyle, umutlar yine soldu mu? Sarhoşken verilen sözler gibi kaybolduk mu? Söyle, gerçekten seven oldu mu? Ellerimi sımsıkı tutarken bırakman doğru mu? Yüreğim düşer durur hatıralara Üzer durur aklım almaz ah Geceler yine yapışırken yakama Güler misin bir çocuk gibi? Mutluymuş gibi yalanlara Artık iyi gelmiyor bak yarama Sımsıkı sar ellerini bırakma İkimiz de geçmeliyiz sınavdan Yaşamak yaşatır bak herkese bir travma Yokluğunu düşününce inan kalbim duraklar Duraklar, dur aptal Diyor bak ardımdan sesleniyor hayat Yeni bi şarkı gibi besteliyor yalan Yine de umudunu kesme diyor dayan Sanki bir mucize bu aşk, sanki yıldırım gibiydi Evet doğru, bu a*** çılgınının biriydi Ve sen benim şansım, bir nevi tılsımım gibiydin Gökyüzünde en güzel parlayan yıldızım gibiydin Gel geride bırak, kötü anılarını Sarılıp tekrar hisset bana (bana, bana) Sen sevgiye inan, yeni anılarını düşün Söylemez hisler yalan Söyle, umutlar yine soldu mu? Sarhoşken verilen sözler gibi kaybolduk mu? Söyle, gerçekten seven oldu mu? Ellerimi sımsıkı tutarken bırakman doğru mu? Yüreğim düşer durur hatıralara Üzer durur aklım almaz ah Geceler yine yapışırken yakama Güler misin bir çocuk gibi? Mutluymuş gibi yalanlara Artık iyi gelmiyor bak yarama Söyle, umutlar yine soldu mu? Sarhoşken verilen sözler gibi kaybolduk mu? Söyle, gerçekten seven oldu mu? Ellerimi sımsıkı tutarken bırakman doğru mu? bu şarkının sözlerinin bir gün gerçekten durumumuzu anlatacağını hiç düşünmemiştim...